In 2023 komt Opel met een volledig elektrische versie van de nieuwe Astra. Dat geldt ook voor de Astra Sports Tourer en daarmee is Opel een van de allereersten. Toch is de elektrische Opel Astra Sports Tourer niet helemaal de allereerste volledig elektrische Opel-stationwagen. Maak kennis met de Opel Astra Impuls uit… 1991!
Al in de vroege jaren ’90 was Opel bezig met het onderzoek van alternatieve aandrijfvormen. Het eerste serieuze prototype was de Impuls 2 uit 1991, gebaseerd op de Opel Astra F Caravan. Het doel was om een volledig elektrische auto te ontwikkelen die vooral gebruikt zou worden in de stad of voor korte ritte daarbuiten. Omdat de elektrotechniek destijds nog niet zo compact was, viel de keuze op de ruime Opel Astra Caravan.
Het resultaat was een auto die volledig elektrisch kon rijden, maar er niet anders uitzag dan een conventionele auto en die – bovendien – onverminderd praktisch inzetbaar was. Ondanks de elektrotechniek waren namelijk nog steeds vier zitplaatsen beschikbaar. Ook de laadruimte was nog bijna identiek aan die van de reguliere Astra Caravan. Ook het laadvermogen was nauwelijks afgenomen: 400 kg ten opzichte van 520 kg voor de Astra Caravan.
De Impuls 2 werd aangedreven door twee AC-elektromotoren, een voor elk voorwiel. Het systeemvermogen bedroeg 85 kW (115 pk), met 128 Nm koppel, vergelijkbaar met de benzineversie. In zes seconden was de 50 km/u al bereikt en de topsnelheid lag op 120 km/u. De auto had een actieradius van 103 km.
De stroom was afkomstig van 32 loodbatterijen, die samen een 13,6 kWh-batterijpakket vormden. De loodbatterij was toen nog het meest gangbare type. Volledig opladen duurde acht uur, niet slecht voor die tijd. Ook was opladen aan een huishoudelijk stopcontact mogelijk en de Impuls 2 had ook al een regeneratief remsysteem.
De batterijen wogen samen 395 kg, maar dankzij gewichtsbesparingen was de Impuls 2 maar 315 kg zwaarder dan de reguliere Astra Caravan. Het totaalgewicht was met 1.330 kg nog altijd bescheiden.
In 1993 volgde de Impuls 3, waarvan tien prototypes zijn gebouwd. Bij uitgebreide tests op het eiland Rügen legden die in totaal 350.000 testkilometers af. Er werden twee batterijsoorten getest. Vijf auto’s hadden een 45 kW nikkel-cadmium-batterij, de andere vijf een 42 kW sodium-nikkel-chloride-batterij. De topsnelheid lag nog steeds op 120 km/u, maar de actieradium nam ongeacht de batterijsoort toe tot 160 km.
Van productie is het ondanks de veelbelovende prototypes niet gekomen. De kosten van de technologie waren nog te hoog om een elektrische auto in serieproductie te nemen en de markt was bovendien nog niet klaar voor volledig elektrische auto’s. Dat is nu wel anders. In 2023 kunt u gewoon een volledig elektrische Opel-stationwagen bestellen.
Succesvol dubbel debuut